2 Korpus Polski
  płk.dr. Ludwik Ząbkowski
 




 

Ludwik Ząbkowski








Ludwik Ząbkowski
 (1 lutego 1891 w Lackiej Woli, pow. Mościska, woj.
 lwowskie, zm. 1 grudnia 1973 w
Londynie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Ukończył studia prawnicze we Lwowie. Był oficerem armii austriackiej. W listopadzie 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego. W latach 1922-1927 był pełniącym obowiązki zastępcy i zastępcą dowódcy 2 Pułku Artylerii Ciężkiej w Chełmie, a w latach 1927-1929 zastępcą dowódcy 5 Pułku Artylerii Ciężkiej w Krakowie. W latach 1929-1934 był komendantem Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. W latach 1934-1937 był dowódcą 5 Pułku Artylerii Ciężkiej. W latach 1937-1939 dowodził 10 Grupą Artylerii w Przemyślu. W sierpniu 1939 mianowany dowódcą artylerii Korpusu Interwencyjnego dowodzonego przez gen. bryg. Stanisława Skwarczyńskiego. Po rozwiązaniu korpusu miał objąć stanowisko dowódcy artylerii Grupy Odwodów "Wyszków". Ostatecznie został dowódcą artylerii Południowego Zgrupowania Armii "Prusy".

Po kampani wrześniowej 1939 przedostał się do Francji, a potem do Wielkiej Brytanii. W I Korpusie Polskim  dowodził artylerią 8 Brygady Strzelców Kadrowej. W 1941 przeniesiony do ZSRR, a następnie na Bliski Wschód. Był m.in. komendantem Centrum Wyszkolenia Artylerii. Wziął udział w kampanii włoskiej jako dowódca 2 Grupy Artylerii II Korpusu Polskiego.

Po wojnie pozostał na emigracji w Londynie. Od grudnia 1954 do czerwca 1955 był ministrem obrony narodowej w rządzie Stanisława Mackiewicza. 1 lutego 1971 został powołany na stanowisko prezesa Najwyższej Izby Kontroli  na Uchodźstwie i pełnił tę funkcję do połowy 1973, kiedy został członkiem Rady Narodowej RP. Zmarł w grudniu 1973 w Londynie.

Awanse

  • major – 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów artylerii
  • podpułkownik – 1 grudnia 1924 ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 28 lokatą w korpusie oficerów artylerii
  • pułkownik – ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 w korpusie oficerów artylerii
  • generał brygady– 1 kwietnia 1945

Odznaczenia

Bibliografia[edytuj]

  • Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991 (tam m.in. fotografia)
  • Ryszard Szawłowski, Najwyższe państwowe organy kontroli II Rzeczypospolitej, Warszawa 2004
  • Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1923
  • Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924
  • Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928
  • Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932
 
  Dzisiaj stronę odwiedziło już 18 odwiedzający (37 wejścia) tutaj!  
 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja